نقد فیلم (دهلیز)

شیوا سرپرست یک خانواده است و او به همراه پسر خود(امیر علی) زندگی سختی را سپری می کنند.داستان از آنجا شروع می شود که نامه ای به دست شیوا می رسد و او ناچار است ....

دهلیز فیلمی در ژانر اجتماعی است و موضوع آن قصاص است که طی چند ماه گذشته سوژه چندین اثر سینمایی از جمله هیس دخترها فریاد نمی زنند است.فیلم روایتگر یک اتفاق ناخواسته است که در زندگی روزمره ی همه انسان ها شاید رخ دهد.داستان یک عصبانیت و داستان یک اشتباه که نتیجه ای جز یک عمر پشیمانی به بار نمی آورد.

کارگردان جوان و با استعداد این روزهای سینمای ایران بهروز شعیبی در این فیلم سعی کرده است که با زاویه دید یک فرزند مفهوم فیلم را به مخاطب القا کند و مخاطب را به همذات پنداری با کودک داستان سوق دهد.

یکی از ویژگی های مهم و تاثیر گذار فیلم بازی های روان و قابل تحسین شخصیت های اصلی داستان است،هانیه توسلی (شیوا) که با نقش مادر دلسور،متعهد و فداکار را به خوبی تواسنته در قاب تصویر نمایان کند.«محمدرضا شیرخانلو»(امیر علی) کودکی که می توان گفت با بازی با زبان بدن خود و بازی منظقی و سنجیده ی خود نقش و احساس یک کودک را به خوبی به بیننده انتقال دهد و در نهایت هنرنمایی متفاوت ستاره طنر و کمدی ایران «رضا عطاران» هم بازی متفاوتی نسبت به دیگر فیلم‌هایش دارد، به گونه‏ای که دیگر با بازی عطاران در این فیلم نمی‌خندیم و شاید این بار مخاطب به حال او گریه کند!

تربیت یکی  از ارکان مهم در رشد و تکامل شخصیت کودک است. داستانک های فرعی این فیلم سعی کرده است درباره نحوه ی تربیت و اثرات شیوه های مختلف تربیتی بپردازد.

حکمت انتخاب نام «دهلیز» برای فیلم هم در میانه فیلم روشن می‏شود جایی که پدر با گفتن خاطره برای پسرش، از کودکی و خانه مادربزرگش می‏گوید که از در ورود تا حیاط دالانی تاریک به نام دهلیز داشت و پدر می‏گوید همیشه برای اینکه تاریکی را نبیند با چشم بسته از آن دهلیز عبور می‌کرد تا به نور برسد و وضعیت فعلی او هم شبیه همان دهلیز است که باید از تاریکی آن عبور کند.

موسیقی متن این فیلم کمک قابل توجهی به القای مفاهیم و پیشبرد داستان کرده است .موسیقی متن، مخاطب را وادار به تحمل صحنه‌‌‌های پرتنشی می‏‌کند  و سازگاری متناسبی با سکانس های فیلم دارد.

در پایان می توان گفت دهلیز یک اثر ماندگار و متفاوت است که یک اشتباه ناخواسته را بیان می کند و به پیامدها و نتایج این اتفاق می پردازد.شاید  اگر در عصبانیت کمی درنگ کنیم نتیجه ی دیگری حاصل می شود و  که در این فیلم به خوبی به آن پرداخته می شود.

در مجموع دهلیز یک فیلم کوچک دوست داشتنی و موفق است و یک فیلم یک خانوادگی دوست داشتنی و بامزه.